μονοστέλεχος

-η, -ο (Μ μονοστέλεχος, -ον)

(για φυτό) αυτός που αποτελείται από ένα μόνο στέλεχος, από έναν βλαστό

μσν.

(για τον ελέφαντα) μτφ. αυτός που δεν μπορεί να λυγίσει τα γόνατα, δύσκαμπτος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + στέλεχος (πρβλ. πολυ-στέλεχος)].